Door Frederik Sleutel

Een mailtje de avond voordien:

Dag schatje, 

Zonder zwans ben ik nu (vrijdag 18u30) nog niet zo superenthousiast.

Eerst de positieve zaken:

– Sietse heeft de fiets tiptop gemaakt, daar kan niks aan gebeuren.

– De krampaanvallen zijn volledig weg en ‘de benen’ voelen prima aan.

– Ik heb de laatste dagen niet snel gelopen, maar ook de spierscheur is nagenoeg weg, dus dat geeft vertrouwen. Volgens Sietse zou deze tot halfweg de marathon pijnvrij kunnen blijven, daarna kan hij beginnen zeuren, maar zonder al te veel hordensprongen en salto’s onderweg is de eindmeet perfect haalbaar.

– Conditioneel zit ik top!

Tussentijden indien positief verloop: 1u06 – 4u50 – 3u00 + wissels geeft +/-9u(10)

 Het enigste wat mij wel zorgen maakt is die keel. Deze namiddag nog even losgelopen en gezwommen en het was echt happen naar adem. De neus is gelukkig vrij, het is vooral hoesten en fluimen, het zou zunt zijn dat een onnozele keelvalling het feest zou bederven.

Soit, ik ga er nie wakker van liggen en morgen mijn best doen en genieten, maar verschiet niet als ik een stukske later uit het water of van de fiets kom.

De hele trip is al een knaller geweest, het zou leuk zijn mocht de kers nog op de taart komen, maar geen paniek: ik ga het niet nog eens proberen , als ’t wat minder is, dan is’t maar zo. 

Prachtige foto van ons Winne trouwens, ikke die fier aan Glenn en de anderen getoond: “zo ziet een dochter van vier er uit Glenn!” 

Tot binnenkort lieveke, 

xxx 

De rest is geschiedenis: 1u11 (auw!) – 5u03 – (aaauuww!!:-( ) – 3u05 (pff) geeft 9u25/86e ex aequo met 4 jaar geleden… Louter sportief gezien ben ik er niet goed van, en dat is zacht uitgedrukt… Maar de reis was eigenlijk één groot feest! En man, wij zijn in de watten gelegd! Een woordje van dank aan de posse is toch het minste:

– Fietse de Sietsemaker: non stop in de weer voor alles en iedereen 24/7, nooit gezien. Ik ben meer gemasseerd geweest tijdens die twee weken dan tijdens gans mijn ‘carrière’. Idem dito voor mijn veloke! Zonder zinloos in detail te treden én zonder te overdrijven: zonder Fietse had ik de meet niet gehaald.

– El chefe, christof: Als bourgondische triathleet kan ik een liflafje groot of klein wel smaken en jullie hebben het gelezen: het was meer dan de moeite! We lobbyen nu al voor het Amaii ’t is bijna Awaii-weekend 2013 (als die uitgemergelde joepleesers er nie mee vandoor zijn…)!!

– Huis- en Teamgenoten 3S, Jan en Stef samen met ons adoptiekindje van 1m90 pure power Glenn(buterol): het was mij een waar genoegen alles in Teamverband te mogen beleven. Stef en 3S deden het, itt ondergetekende, ronduit schitterend, samen met die andere klepper brandweerSam. Sam, je poster blijft boven mijn bed hangen man en neen het is geen 2-2 maar eerder 6-2, mijn gedacht. En Glenn toonde een staaltje van nooit geziene onbaatzuchtigheid: Na een verschroeiend fietsnummer lag hij mijlen voor maar de gast toonde tijdens de marathon zijn gouden hart en wachtte stiekem op ’t hoekske van Alii Drive tot ik voorbij kwam om dan net achter mij aan binnen te huppelen. Respect, maar dat moest nu ook nie, makker!

– De ganse Veldemanclan: we zaten welliswaar niet in dezelfde condo maar door samen met de brothers en hun crew toe te leven naar de match werd alles nog leuker! En niet te vergeten: de Veldies hebben méér dan alleen een humoristische noot bijgebracht tot deze trip, waarvoor nogmaals hartelijk dank!

– den d… ik bedoel de coach ;-): Alles was perfect geregeld: verblijf, budget, transport, trainingen en nog veel en veel meer! Tijdens onze 6 jaar non-stop coaching/atleet-verhouding is er veel geëvolueerd in het triatlonwereldje. Het begrip amateur/age grouper dekt zowel sportief als extrasportief niet meer de lading van voorheen: velen voelen zich geroepen… Een agegrouper is in mijn ogen geen wanhopige wanabe-pro die met oogkleppen op (onbezoldigd) triatleetje speelt en handenvol geld uitgeeft op winterse trainingsstages en in hypoxiekamers. Maar iemand die roeit met de voorhanden zijnde riemen en zich omringt door bekwame mensen die trachten het maximum aan potentieel ipv financieel uit hem/haar te halen. Was het intuïtie of louter toeval, maar ik heb het geluk gehad van de eerste keer goed te zitten! Mahalo voor alles coach!!!

Ikzelf ga even ‘herbronnen’ op sportief vlak, de wondere wereld van Ironman laat ik voor wat ze is. Een snotneus op D-day versterkt dat besluit alleen maar en uiteindelijk, we zijn maar agegroupers nietwaar? Samen met Isabel en Winne is het nu volop uitkijken naar onze nieuwe spruit. Als ze een even grote engel/duvel wordt als de eerste wordt het nog meer genieten dan eender welke Alii Drive!

Mahalo allemaal!

F.