21u ’s avonds maar het voelt aan als middernacht, dat heb je als je om 3u30 je bed uitrolt! Soit, de dag van minuut tot minuut ga ik niet overlopen, dat zou me voorlopig te ver leiden. Ik wil het vooral even kort houden, ondanks de gemengde gevoelens. Wat Sam en Stefanie deden, daar kan je als coach enkel van dromen. Sam slaagde erin om zijn titel met glans te verdedigen, ondanks (over het hele jaar gezien) 40% minder training en heel wat lichamelijke probleempjes en problemen. 11 weken terug belde hij me dat hij Hawaii niet zou doen, omdat het fysiek toch niet ging. Een telefoongesprek van 15′ later lag ons aangepast plan klaar wat hij perfect heeft uitgevoerd, met de gekende gevolgen!

Ironman Hawaii maakte vandaag kennis met Stefanie Adam. Een ‘soandso’ zwempartij werd gevolgd door een ware fietsles! Ze bleef in de buurt van de beter fietsende mannelijke agegroupers, weliswaar steeds op een reglementaire afstand en schoof overall op naar de top van het klassement. Met veruit de snelste fietstijd (5u00 in vergelijking met 5u06 voor de beste pro-atletes) kwam ze virtueel in de top 3 terecht! Voor de marathon hadden we een tijd vooropgesteld tussen de 3.35 en de 3.45 en met een 3.42 bleef ze perfect binnen de verwachtingen, na een voetblessure die haar enkele weken aan de kant hield. 24e overall en winst in haar categorie!

Frederik was wat ziekjes de laatste dagen en na een slecht zwemnummer (moeilijk ademen door een dichtgeslibte keel) en minder fietsnummer slaagde hij er toch nog in zijn wedstrijd mooi af te sluiten met een 3.05 marathon om uiteindelijk 86e te finishen.

Glenn kopieerde zijn koers van vorig jaar, matig zwemmeke, uitstekende bike en zo lang mogelijk het ritme hoog houden in het lopen resulteerde opnieuw in een 90e stek overall.

Stijn, Stefaan en Toon hadden na een uitstekende zwembeurt een mindere fietsdag waardoor ook hun loopvermogen ook wat werd aangetast. Stijn en Toon finishten hand in hand in 10.01, Stefaan net een tikkeltje later in 10.07.

Voor Dries tot slot was deelnemen hier een mirakel. Na een bijzonder zware fietscrash 3 maanden terug was sporten – laat staan ironmantraining – een tijd lang een groot vraagteken. Stap voor stap revalideerde hij en herschreven we de de weg naar Hawaii. Finishen en genieten was de boodschap. Beide deed hij, en met glans! Na een overlevingszwem (1u41) fietste hij op een handvol na 1000 andere fietsers voorbij (5.05) om daarna genietend uit te lopen en in 10.40 te finishen!

Tot slot verbrandde onze kok zijn voetjes dankzij de ongenadige zon, velde een zonneslag onze kiné, opnieuw dankzij die ongenadige zon en is de coach nu echt wel klaar voor zijn bed! Morgen zeker beeldmateriaal!