De reeks Ironman-races die we de komende weken op het programma hebben startte afgelopen zondag in Regensburg. Met Dominique, Frederik VDM, Jan en Jimmy had Team Hawi 4 starters… én finishers.

Dominique werd 3e in de categorie F45-49, Jan Syryn werd 4e in de M40-44 en Frederik en Jimmy kenden een moeilijke marathon omwille van kleine lichamelijke ongemakken maar hebben doorgezet en kunnen een nieuwe Ironman-finish op hun conto schrijven.

Een wedstrijdverslag geschreven van achteren uit naar voren op deze blog zijn jullie ondertussen al gewend geraakt, nu draaien we de rollen eens om en stuurden we reporter Jan Dolfyn op pad voor een unieke visie op de racedag, hilarisch!

Het zou een mooie dag worden in Regensburg. De morgenfriste was aanwezig maar de blauwelucht verried dat dat maar tijdelijk was.

Met de taxi van hotel naar de plas gereden en dus netjes op tijd. Bandjes opgepompt, de
gebruikelijke rij aan de Gigi toiletten en dan naar de waterlijn. Ik heb zelfs uitzonderlijk een beetje ingezwommen. Water was lekker: heel zuiver en warm, 20 gr. Iedereen was vrij relax aan de start. Geen gedrum op de eerste lijn. Ik had me niet links gezet waar er zou gevochten worden maar ergens in het midden van de startlijn.

titel foto: “zie de leegte achter moeder de Gans”

En GO…..Het water in, mooie duik, snelle start. Geen vinger heeft me gehinderd. Als een speer ervan door  en op naar die roze en rode badmutsen van de pro’s die 50m voor ons in het water waren gestart. Aan de overkant van het meer aan het eerste keerpunt de rode badmutsen te stekken. Te traag naar mijn zin. Erop en erover. In de verte ging de helikopter. Mmm, dat gat ga ik niet toekrijgen. Ok, tempo blijven verzorgen, geen overdrive, let op de goeie catch Jan en adem onder water uit. Rustig doortrekken zonder te forceren. Heel snel lag ik terug alleen. Voor me te ver om in te halen, achter me de grote leegte. Met een enorm gejoel het water uit. Een extra adrenaline rush: YES. Eerste Age Grouper (4^de Overall) met een tijd van 48 minuten. Hop die fiets op en laat ze maar komen die zwem-pro-prutsers.

Na 15 km kwam de getrapte klim eraan: 16km in schuifjes naarboven. Hier en daar zelfs op mijn 39/25 gekropen. Die 8 a 9% klim rustig aanpakken. Achter me zie ik een witte helm dichter komen. Rustig verder rijden. Waar blijft die kerel toch ? Mmm, zoveel sneller klimt die niet blijkbaar. Knal die berg weer af en op de vlakke mijn tempo rijden. Nog eens achter me zien. Geen kat. 60km op te teller en er komt tegenwind. Hé daar komen 4 fietsers aan, waarvan 3 met héél lage nummers. Dat moeten die pro-zwem-mietjes zijn. Goei moment om mee te schuiven. Laat die gasten maar tempo maken. Ik ben een ouwe Age Grouper en ik moet nergens naartoe. Het ging er sportief aan toe: iedereen proper op 10m. Geen gezever met die duitsers: Discipline uber alles. Een scheidsrechter was blijkbaar zwaar geintereseerd in onze blitse fietsen of getunende spieren: hij bleef maar naast ons rijden. Hij heeft niet eens een vingertje moeten opsteken.

De tweede lange klim kwam eraan en een deel van de snelle jongens ging ervan door. Too fast for his old boy. Rustig die trappers rondmalen. Met 2 de berg over en naar beneden. En t’is niet waar, daar komt er een nieuw ‘slachtoffer’ aan. Hij gaat erover en neemt onmiddellijk een stevig tempo aan. Ik spring mee en gebruik zijn wiel om terug vooruit te schieten. Hé daar is onze motorbewonderaar terug. Nog anderen komen aansluiten uit de achtergrond maar besluiten niet weg te rijden. Ze zijn blijkbaar ook blij om in een groepje te mogen rijden. Iedereen neemt zijn kopbeurt, ik net iets minder .

Nog 10km te fietsen. Wat ziet mijn lodderig oog daar in de verte? Zijn dat niet de jongens die in de klim weggereden waren? Beetje te hevig geweest, jongens? Braaf vanachter aansluiten aub! Mooi zo. Met een 8 tal man de wisselzone is. Ik heb het tempo iets laten zakken en de frequentie verhoogd om de beentjes een beetje zuurstof te gunnen. 13de positie de fiets af.

In de T2 wisseltent verdwenen de anderen al snel als hazen. Ik had iets meer tijd nog om die compressiesokken aan te sleuren. Twee weken terug een beetje last gekregen van de spier naast scheenbeen onderaan het been en wou de last tot minimum beperken tijdens het lopen. Eindelijk ook eens kunnen pissen. Man man, na 80km met dat gevoel van moeten, maar niet willen vertragen of stoppen, was veel te gezellig met de jongens onder het fietsen.

Na 1km lopen het centrum in. Kleine steentjes, up and down, korte bochten zorgden ervoor dat die zeurende pijn al snel aanwezig was. Take it easy boy. Niet te veel aan denken en 3uur aftellen. 4 toerkes van 10km. 10km is easy en dat doen we 4 keer. (Dat lijkt veel minder dan die 42km).

titel: “In het echt is hij nóg knapper, dames!”

Vooruit met de geit. Colake hier, water op de kop daar, nog wat ijs in het tri-pak en op naar de volgende bevoorrading. Kort na de helft begon de hitte me parten te spelen en ik hoor nu net achter me de stem “Komaan Jan”. Philippe Pinket komt me voorbij gestormd als een fris veulen. Ongelooflijk, die kerel. Dik respect voor Pinky !! En daarmee ben ik ook mijn 1ste positie AG kwijt. Het gaat van kwaad naar erger. Turbo was al kapot, nu moeten de hogere vitessen er ook aan geloven. In 3de versnelling verder sukkelen. Nog een kleine ronde. Pfff, tijd dat ik binnen ben. Nog 1 en nog 1 van mijn AgeGroup. Shit, verdorie, ik kan geen vuist maken. Ik probeer mijn tempo op te drijven naar dat van hen, maar geen doen. Deze keer geen versnelling om binnen te lopen. Daar staat Barry: “Komaan, Jan, 9h10 zit er nog in. Push it”. Ik pak moed en geef nog een duwke.

Eindelijk het loopcircuit verlaten en op naar de triomfboog. 9h12, 24ste Overall en 4de AgeGrouper. Persoonlijke verbetering van mijn tijd, maar toch een licht wrang gevoel van de matige loopprestatie. De goeie zwem en fietsproef compenseren wel voldoende. De wittekop heeft zijn kop laten zien met zijn solo nummertje in het zwemmen.