Triathlonneke spelen op schitterende verre lokaties, mooi weer, palmbomen, vakantie, … en dan de mensen thuis, slecht weer en werken, ja er zijn plezanter dingen.
Maar dan kwam de vraag van Frankie Frederickx alias Frederik Sleutel:  ‘Anne-Marie schrijft toch altijd wat verslagskes, zou ze dit nu niet willen doen voor onze blog van team Hawi?’ Ja, hij had het dan persoonlijk nog schoon gevraagd in een mail en gezien we hem dan al een beetje kunnen laten uitkijken naar volgend jaar kon ik dit niet weigeren.
Ik moet nu wel zien wat dat ik schrijf en een beetje algemeen nieuws brengen.

We zijn woensdag vertrokken en de vlucht is vlot verlopen.
In de laatste vlucht naar Kona diende we een formulier in te vullen ofdat we geen voedsel e.d. mee hebben en wat algemene vragen beantwoorden.
Bij de vraag voor de hoeveelste maal je een bezoek bracht aan Hawaii mocht ik een kruisje zetten bij de vier. Er was ook een vakje met meer dan 10, maar dit is alleen voor de Meusers onder ons.

Ik had natuurlijk ook graag een kruisje gezet bij het doel van de vakantie namelijk, getting married maar het kruisje bleef bij sport!

Toen we uit de vlieger stapten gaf het een goed gevoel om hier terug te zijn, de  zwoele warme lucht te voelen om 20.15 uur deed al deugd.
De auto oppikken, winkelen en naar het vertrouwde verblijf.
Doodop van de trip als een blok in slaap.

’s Ochtends hadden we al een mail van Sonja Tajsich, een Duitse prof-atlete en fietsmaatje van Rudi op Lanzarote. Sinds Rudi in de vernieling wordt gereden door Frederik dient hij ander gezelschap te zoeken. Gelukkig is deze veel mooier en heeft ze geen haar op haar benen. (maar ja, echte mannen kunnen het wel met harige benen)
Een fietstrainingske van vier uur stond er op het programma. In het terugkomen hebben ze het gezelschap gekregen van Sofie Goos en dan was natuurlijk het Kempisch dialect volop te horen.
Rudi heeft er terug zin in, wat we een tijdje geleden niet konden zeggen.
Het kan natuurlijk wel eens dat het vat af en is en je er even genoeg van hebt.
Half augustus is de klik terug gekomen en nu we hier terug wat bekende gezichten zien zoals ook Ignace Deckmyn met Maxim, komt het wel in orde.

Vandaag, vrijdag, is Rudi jarig, met zijn 47 lentes, is hij in de fleur van zijn leven.
Vanochtend zwom hij met Frederik Van Lierde in de baan van het plaatselijk zwembad, al ging die natuurlijk wel wat sneller.
Het was er precies een Vlaams hoekje met Marino en vrouwtje, Michael de Wilde en familie.

Marino heeft hier een gepersonaliseerde auto van de Commerzbank, als dat geen extra boost is!

Thomas Vonach sprak Rudi aan met de vraag: ah terug voor het kortere werk na je dubbele? Ja zo kan je het ook noemen natuurlijk.

Na de zwem een koffietje in de Splashers. Maar dit is de Splashers niet meer. Het is van naam veranderd en de koffie is niet lekker meer. Dus terug naar de Java Lava de volgende dagen.

Na het late ontbijt een middagloopke. De eerste keer dat je hier lopt is het toch weerom behoorlijk puffen. Je weet dit op voorhand doch je moet er door hé.

Deze keer hebben we een heuse jaccuzi, type 1969, maar hij marcheert, in ons badkamer en dat is niet slecht voor de benen.

Nu eventjes rusten en seffens komt Sonja  met haar gezin op de koffie.

Zo ge ziet het is hier zo slecht nog niet.

Allé, ik probeer hier al heel de dag een bericht klaar te krijgen, het is hier in stukken en brokken maar het is gelukt.