Bonn stond initieel niet op mijn kalender maar de vele leuke verhalen van voorgaande edities maakten mij wel nieuwsgierig, vandaar een late extra inschrijving. Deze wedstrijd is reeds enkele jaren een vaste afspraak voor de Hetric-guys en ook dit jaar waren ze in grote getale afgezakt, +/-25 kempenboerekes waren zaterdagmiddag al in Hotel zur Post te Bonn gespot. Een erg voedzame bbq ten huize FF maakte dat ikzelf en Christof pas zaterdagavond/nacht arriveerden, om de volgende ochtend omstreeks 06.00u alweer aan het ontbijt aan te schuiven, auw!!

De wedstrijd is in vele opzichten uniek! Een nagenoeg perfecte organisatie, zeer mooi parcours en zeer veel vrolijke supporters die de ambiance verzorgen en op de koop toe nog eens stralend weer.

Laat mij met het zwemmen beginnen, klinkt logisch niet? Er diende 3.8km te worden overbrugd tussen start en wisselzone. Ik gebruik bewust niet het woord zwemmen: wacht even af…  Uit de razendsnelle zwemtijden van voorgaande jaren was af te leiden dat de juiste stroming kiezen/vinden een cruciale rol speelde voor de zwemtijd: stroomafwaarts gaat iedereen goed vooruit, de verschillen tussen de eersten en laatsten worden zo veel kleiner. We werden per startwave in een overzetboot gepropt die een klein half uurtje naar de eigenlijke zwemstart vaarde. Beetje dobberen, het luik gaat open en hups alle zeehonden springen te midden van de imposante Rijn in het water, uniek werkelijk! Maar daarna ging het al een 1e keer fout: door de hevige golfslag van het bootverkeer is een mooie zwemritme ver te zoeken en raak ik wat in paniek. Oriëntatie kwijt, kortademig, ‘k zag het eigenlijk al niet meer zitten, voor die ene keer dat ik eens ambitieus op de 2e rij stond bij het startschot. Al schoolslagzwemmend probeer ik wat te kalmeren tot we onder de eerste grote brug zwemmen, daar zijn de golven beduidend minder, oef!

‘Allée vooruit maak er maar het beste van, je moet nog fietsen en lopen’, qua motivatie kan die gedachte tellen :-).  Halverwege de ellenlange zwemproef schrik ik mij rot. Was dat een steen tegen mijn knie?? In het midden van de 400m brede Rijn!? Toch wel, de stenen schuren bijna tegen mijn buik. Maar links en rechts zwemmen ze alsof er niets aan de hand is? Ik sta recht en kijk wat rond, het water komt niet eens tot mijn kniën, zo laag staat het, echt hilarisch. Zou het al stappend sneller gaan? Moeilijk, de bodem is immers bedekt met pijnlijke stenen. Ok, ik duik verder naar links richting andere zwemmers, hopende op een dieper stuk en met succes.

Jammergenoeg bleek de (21° warme) Rijn echter zeer droog en dus laag te staan, waardoor de snelheidswinst voor de harken drastisch verminderde. Na 36min kruip ik aan wal (94e tijd/1000), ruim 10min trager dan verhoopt (in vgl met vorig jaar), maar wel in het gezelschap van Ruudje, Joppe en zowaar zelfs Stijn Lankers en Nick Baelus: gasten die mij anders moeiteloos op minuuuuten zwemmen: blijkbaar was ik niet de enigste met wat problemen onderweg…

Lang stuk lopen, prima. Redelijke wissel en weg voor 61km met 700hm. Zeer mooi parcours, afwisselend razendsnel, korte steile klimmekes of stevig stoempen op stroken vals plat. Mijn 2 vorige fietsproeven waren niet denderend maar vandaag ging het prima. Eerst wat volk losschudden en dan quasi solo kunnen rijden. Helaas kon ik zaterdag dus niet verkennen, wat gezien de specifieke omloop eigenlijk wel een must is: soms schiet ik met het ‘grote mes’ een puist op die toch te lang blijkt, schakel ik terug voor een veredelde verkeersdrempel, of sla ei zo rechtsaf in volle afdaling waar het rechtdoor moest zijn (dank u agent), maar goed. Een 9e tijd (1u39), Nick 30 sec losgereden en 18e in de wissel.

Lopen, 3 rondjes van ruim 5km in en rond een parkje langs de Rijn: Veel sfeer, goede bevoorradingen, jetz geht’s los. Twee ronden mooi tempo gelopen, Nick bleef echter op die 30 sec hangen, uitkijken. El Pablo liep een strak tempo +/- 1km voor mij. De derde ronde voel ik dat ik overschot heb en versnel. Ook hier was een verkenning handig geweest, want ik had geen idee waar de finish zich eigenlijk bevond (achter de mensenmassa blijkbaar…).

Hierdoor mis ik nipt mijn voorganger en finish 12e/1000. Een 10e looptijd (55min), die duitsers kunnen een stukske rennen. Tim B werd zeer knap 3e, idem voor El Pablo 8e en Nick 14e. Nadien vallen druppelsgewijs de andere Hetricers binnen in de schitterende atletenzone, werkelijk alles was er voor handen, zalig!

Ik vond het een zeer geslaagde uitstap en mag vaststellen dat het met de conditie de goede richting uit gaat: Het zwemmen zal er ooit wel eens uitkomen, het fietsen ging al veel beter en al lopend blijkt mijn conditie nog goed in orde. Maar belangrijk bij dat laatste: owv te veel redenen heb ik de laatste maand telkens mijn snellere looptrainingen verwaarloosd. Die heb je toch niet nodig in een IM hé? Beetje voor oppassen: wedstrijden van 3 a 4u gaan gevoelsmatig eigenlijk  al ‘te snel’ voor ondergetekende. Da’k een diesel ben wist ik al maar toch liever een turbodiesel…

Volgende match: Neerpelt 113!