Bij gebrek aan eigen knalprestaties volgend resultaat:

Onze blussende vriend uit het vere Gente heeft zich maar weer eens geplaatst voor de hoogmis van de triathlon, proficiat!

Ikzelf heb Sam een eerste keer tegen het lijf gefietst tijdens de Ironman van Klagenfurt 2007, ons beider debuut op de ironmanafstand. Na 120 km reden we zij aan zij de Rupertiberg op (of dat ander kaske, ik kan mij vergissen)  en vroeg ik hem een beetje overenthousiast  of em een marathon kon lopen. ‘k Had beter gezwegen want wat volgde had bij mij weinig nog met lopen te maken: krampen, kotsen, afzien, afgang…

Gent-Wildert 1-0

Een jaar later, terug Klagenfurt en jawel de Géntse pompier was weer op afspraak. Een jaar lang zware labeur in’t zwembad maakte dat ik een volle minuut sneller dan hem uit het water was en hem pas terugzag aan de meet.

Gent – Wildert 1-1

Twee jaar verder, ondertussen traint Sam ook met Loïc én dit met een enorme progressie (Hawaii, Canada en nu Florida), knap. Waar of wanneer, dat zal een ander paar mouwen zijn (ik heb tegenwoordig meer DNS dan iets anders op de uitslagenpagina staan), maar die draw zullen we nog wel eens beslissen… Enjoy Hawaii, maat!

F.