Wat vooraf ging:

Vlak na de R&B te Mazy volgde helaas een blancoweek wegens keelproblemen. Vanaf dinsdag heb ik terug de trainingen hervat, zonder al te veel verdere problemen. Ik was wel benieuwd naar de vorm, immers een stel flanellen benen kun je wel missen in het zoniënwoud! Maar een lekkere portie sportvoeding (lasagna met tiramisu) de avond voordien kan wonderen doen, nie waar?

De koers zelf dan:

Ik was itt voorgaande edities direct goed weg bij de start – meestal kan ik het snelle aanvangstempo niet goed bijbenen – een opsteker dus. Na een 2-tal kilometers, bij het ingaan van het bos, lag de match eigenlijk al in zijn plooi en werd er nog weinig van plaats gewisseld: 1 en 2 kozen samen het hazenpad, 3 en 4 ietske verderop.

Enkel Dekselse Tim zou de match spannend houden… Een lang verhaal kort samenvatten: Tim was de snelste op de vlakke stroken, ik liep sneller bergaf, bergop was het gelijkspel. Na een mooie hordesprong van Tim, vlak voor de 10km-bevoorrading, moest ik een klein gaatje laten. De afstand werd steeds groter (50m) tot ik er weer bij geraakte in de afdaling. Dit herhaalde zich nog een drietal keren tot bevoorrading 2 aan het 16km-punt. Samen krochend de laatste dalende km in dan maar. Al snel bleek dat DT nog over goe poeier beschikte en werd hij 5^e en ikzelf 6^e afgevlagd. 1 minuut sneller (1u07) en wederom een plaats opgeschoven tov vorige editie, dus een tevreden man uiteraard.

Merci DT voor een opzwepend rood t-shirt aan te trekken, het was nodig (uit de achtergrond kwam de 8^e nog verrassend dichter)! Merci coach en mede Loïc-atleten voor het aangename gezelschap. Merci organisatie voor de warme thee en de lekkere mars in het finisherspakket. Merci Mike voor het notenbrood! Merci Christof voor de rijsttaart in de file terug naar huis! En vooral merci gasten om de avond voordien nog een stuk tiramisu over te laten: het was weer een editie om van te smullen!

Volgende match: R&B te Neder over Heembeek, zonder spellingsfouten!

Slu,

Fred

ps: verslagje van Loïc is hier te raadplegen.